kia niro hybrid
کیا نیرو ممکن است در ابتدای برخورد با آن تنها یک SUV کوچک یا کراس‌اوور شهری ساده به نظر برسد اما درواقع این خودرو، چیزی متفاوت است. کیا نیرو، تلاش به سبک کره‌ای برای به زیر کشیدن پرچم تویوتا پریوس است و آن هم به سبکی متفاوت و جدید.
نیروی این خودرو از پیشرانه‌ای هیبریدی تأمین می‌شود. از آنجا که کیا نیرو از ابتدا و پایه به عنوان یک خودروی هیبریدی و حتی تمام الکتریکی طراحی شده، می‌توانیم آن را با پریوس مقایسه کنیم. از سویی هیوندای نیز با مدل‌های جدید ایونیک خود در این وادی گام نهاده است اما ایونیک بیشتر یک خودروی کامپکت سدان محسوب می‌شود.
همان گونه که از کیا انتظار می‌رود، در مقایسه با پریوس شاهد تجهیزات و امکانات بیشتر و همچنین چند هزار دلار قیمت پایین‌تر خواهیم بود.
کیا نیرو مجهز به یک موتور 1.6 لیتری بنزینی و یک موتور الکتریکی است. این موضوع باعث شده تا بهره‌وری خودرو افزایش یافته و میزان آلایندگی و مصرف سوخت آن حتی از خودروهای دیزلی رقیب نیز کمتر باشد. در عین حال هیچ گزینه انتقال نیرو به هر دو دیفرانسیل در این خودرو ارائه نمی‌شود که البته برای غالب خریداران آن نیز اهمیتی ندارد.
کیا نیرو رانندگی مفرحی دارد و البته باید سرگرم‌کننده بودن آن را به عنوان یک خودروی هیبریدی درنظر داشته باشیم. البته حتی با استفاده از تایرهای 16 اینچی هم (چرخ‌های تا 18 اینچ هم قابل سفارش هستند) ناهمواری‌های مسیر را احساس خواهید کرد. ارتباط موتور بنزینی با چرخ‌ها با یک گیربکس شش سرعته خودکار با کلاچ دوگانه صورت می‌گیرد. جالب اینکه سوئیچ بین منابع قدرت بنزینی و الکتریکی در این خودرو کاملاً نامحسوس است. صدا و لرزش پایین نیز در حالت معمولی، از دیگر نقاط قوت آن است و تنها در حالت پرگاز سروصدای آن بلند می‌شود. این موضوع می‌تواند برای خریداران دیزلی که از صدای لوکوموتیو مانند موتورهایشان خسته شده‌اند نیز یک نقطه عطف قابل توجه باشد.
درون کابین با فضایی مدرن مواجه می‌شوید. طراحی داخلی برای طرفداران کیا کاملاً آشناست. کیفیت مواد نیز خوب است اما در قسمت‌های پایینی از پلاستیک خشک استفاده شده است. تنظیمات زیادی برای فرمان و صندلی‌ها وجود دارد. سقف نیز بلند است و حتی برای بلندقامت‌ترین افراد نیز فضای کافی وجود دارد. یکی از موارد جذاب کیا نیرو، سیستم سرگرمی آن با نمایشگر لمسی 7 یا 8 اینچی است. اتصال بلوتوث و پشتیبانی از سیستم‌های کارپلی و اندروید اتو نیز برای آن درنظر گرفته شده است. کار با منوها نیز آسان است. یک نمایشگر دیجیتالی نیز در داشبورد قرار دارد که اطلاعات کافی و زیادی به راننده منتقل می‌کند.
برخلاف بسیاری از خودروهای هیبریدی که فضای بار و سرنشینان خود را به منظور جاسازی باتری‌ها کاهش داده‌اند، کیا نیرو به واسطه پلتفرم پایه هیبریدی خود از قبل چنین پیش‌بینی نموده و باتری‌ها را در زیر صندلی‌های عقب جای داده است. بنابراین فضای بار این خودرو در حد یک نیسان قشقایی است که بسیار تحسین برانگیز می‌باشد. خوشبختانه برای قرارگیری بار، هیچ لبه و مانعی وجود ندارد و یک سطح صاف برای این منظور طراحی شده است. فضای سرنشینان نیز کاملاً کافی به نظری رسد.
خوب کیا نیرو تنها با یک گزینه پیشرانه ارائه می‌شود و با مصرف سوخت ترکیبی 4.4 لیتری در هر صد کیلومتر، فضای کابین و بار بزرگ و قابل استفاده، گارانتی 7 ساله یا 160 هزار کیلومتری کیا و طراحی مناسب می‌تواند مشتریان زیادی را به سوی خود جلب نماید. باید دید که ورود این خودرو به ایران با چه قیمت و شرایطی صورت می‌گیرد. شاید امتیاز هیبریدی بودن آن و معافیت از تعرفه‌های وارداتی باعث شود تا بتوانیم یک خودروی مناسب و کم آلاینده روز دنیا را با قیمتی مناسب در دسترس داشته باشیم.
